Dag 2 in Canada

Zoals gezegd, zijn we lekker nog een dagje in Vancouver gebleven om een klein beetje de Jetlag te verwerken en weer in het normale dag/nacht ritme te komen van Canada. Na weer een onrustige nacht van Fay (het valt ook niet mee, zo’n reis, in de droomfase zitten en de laatste kiesjes die nog moeten doorkomen). Zijn we allemaal weer fris en fruitig wakker geworden om een dag naar de Capilano Bridge in Vancouver te gaan. Dit is een geweldig lange hangbrug midden in de natuur, welke over een rivier hangt. Vanaf de camping gaan we met de bus, trein, watertaxi en bus. Een hele onderneming zou je zeggen, maar dat valt best mee. In Canada staat alles echt waanzinnig goed aangegeven, het openbaar vervoer is goed geregeld en de kids vinden alleen de reis er naar toe al geweldig. En papa en mama natuurlijk ook ;-). Helaas is het wat regenachtig in de ochtend, maar dat mag de pret niet drukken! Eenmaal aangekomen bij de Capilano Bridge krijgen we ook nog een aantal mooie totempalen te zien, waar papa als een ware toerist alweer begint met foto’s schieten. Het is hier geweldig, wat een natuur, en dat schijnt nog maar een voorbode te zijn van wat we later deze reis nog te zien krijgen. De brug is lekker wiebelig en waanzinnig hoog, maar waar menig andere toerist angstvallig over de brug loopt zo lopen Sem en Fay te rennen, wat nou angst! Na het bezoek aan Capilano bridge, nog snel even wat eten bij de Mac, voordat we de watertaxi weer pakken om onze weg terug te vervolgen. Eenmaal terug hebben de kids nog even heerlijk in de speeltuin gespeeld en mama nog even een laatste koffer uitgeruimd. De volgende dag gaan we onze reis vervolgen naar Vancouver Island, het eiland waar vandaan we later deze week de walvissen en Orka’s hopen te gaan spotten. Snel nog even onze Ms. Ruth gebeld, de oude vrouw waarmee we in Dubai een taxi hebben gedeeld in December. Met haar hebben we namelijk contact gehouden, zij woont op Vancouver Island en kan ons vast wat tips geven omtrent waar we wel en niet moeten zijn. Ms. Ruth was tijdens het telefoontje zo openhartig zoals zowat iedere Canadees, dat ze ons uitnodigde haar te begroeten bij haar bed en breakfast, daar kunnen we de camper parkeren en wil ze ons als we het goed hebben begrepen op sleeptouw nemen. We zijn zeer benieuwd wat ons dat gaat brengen, we gaan het meemaken! Als ik dit schrijf, zitten we op de Ferry naar Vancouver Island, Fay is in diepe slaap en het uitzicht buiten beloofd alvast weer veel goeds. We zullen straks kijken of we Victoria (de hoofdstad van Vancouver Island) nog kunnen aandoen, mits we hier voldoende tijd voor hebben, en we onze 9 meter lange camper ergens kwijt kunnen. To be continued!!!